10 pytań, które musimy sobie zadać zanim adoptujemy psa ze schroniska.

Podczas naszych zajęć bardzo często spotykamy się z  osobami, które kochają psy, chciałyby mieć swojego pupila w domu, ale z różnych przyczyn jeszcze go nie mają. Spotykamy w całej Polsce dzieci i dorosłych, którzy wciąż nie zdecydowali się na zwierzaka w domu. Przychodząc do naszej naczepy zadają na ten temat mnóstwo pytań, dlatego zdecydowaliśmy się zamieścić wpis o tym, jakie pytania trzeba sobie zadać, zanim pojedziemy po naszego nowego domownika.

Odwiedzamy schroniska dla zwierząt w całej Polsce i podczas naszych zajęć zawsze będziemy zachęcali do adopcji psa stamtąd aniżeli kupna, z nawet najlepszej hodowli. Niestety w schroniskach dla zwierząt, zwłaszcza w dużych miastach psy i koty przebywają w bardzo trudnych warunkach, przede wszystkim w związku z ich przepełnieniem. Adoptując psa ze schroniska, dajemy zwierzęciu szanse na nowe, lepsze życie. Pamiętajcie, że adopcja jednego zwierzaka nie naprawimy świata, ale temu jednemu psu zmienimy cały świat – na lepsze.

Często podkreślamy na zajęciach, że adopcja psa czy kota i każdego innego zwierzaka to decyzja całej rodziny. Jeśli nawet jedna osoba w naszym gospodarstwie domowym się na to nie zgadza, lepiej nie podejmować takiej decyzji. Oczywiście często zdarza się, ze Ci zagorzali przeciwnicy związują się z pupilem najmocniej, ale to tylko wyjątek potwierdzający regułę. Pamiętajcie, że jeśli bierzecie psa ze schroniska, to jest to pies, który już został skrzywdzony czy porzucony przez człowieka. Nie ryzykujmy, że znowu go to spotka.

Czy nauczyliśmy je podstaw mowy ciała psa? Czy wiedzą jak bawić się z psem, żeby nie zrobić mu krzywdy i nie narazić siebie na ugryzienie? Znamy bardzo wiele przypadków, że dzieci, zwłaszcza te w wieku przedszkolnym zostają ugryzione przez własnego psa. Dlaczego? Przeszkadzanie w jedzeniu, zbyt natarczywe pieszczoty, napadanie na psa podczas snu, zbyt gwałtowne zachowanie (np. machanie rękami nad głową psa), podążanie za wycofującym się psem to najczęstsze przyczyny. Najczęściej pies wysyła sygnały swoją mową ciała zanim zaatakuje, ale nie nauczone jej dziecko może nie zrozumieć, że jest w niebezpieczeństwie. Pamiętajcie: oblizywanie się, warczenie, kłapanie zębami, bądź ich pokazywanie, patrzenie w oczy bądź obchodzenie dziecka to pierwsze sygnały, że psu kończy się cierpliwość.

Pamiętajcie też, że zwłaszcza w pierwszych miesiącach po adopcji psa nie może on zostać sam z małym dzieckiem nawet na chwilę!

Musimy pamiętać, że nie każdy pies będzie odpowiedni do zamieszkania w bloku, są psy, które lepiej będą czuły się w domu, z możliwością wyjścia na podwórko. Decydując się na psa warto dowiedzieć się o nim jak najwięcej od pracownika schroniska. Jeśli pies jest bardzo aktywny, lubi i potrzebuje dużo ruchu trzeba będzie mu to zapewnić. To kluczowa kwestia, bo pies, który nie ma zaspokojonej potrzeby ruchu i zabawy może nieprzyjemnie nas zaskoczyć niszcząc nasze rzeczy albo meble.

Z psem wychodzimy przynajmniej trzy razy dziennie na spacer. Pies będzie budził nas rano, nawet w niedzielę, bo będzie potrzebował załatwić się po całej nocy. Z psem będzie trzeba wyjść w każdą pogodę, niezależnie od tego czy pada rzęsisty deszcz, czy jest mróz czy wiatr. Nawet psy mieszkające w domu z ogrodem, po którym biegają bez ograniczeń, w końcu się nudzą i potrzebują wyjść poza teren posesji. Zanim adoptujemy psa powinniśmy odbyć naradę rodzinną i podzielić się tym przyjemnym obowiązkiem tak, żeby spacery z psem nie były zadaniem tylko jednego z domowników.

Niektóre psy bardzo nie lubią samotności i pozostawione w domu potrafią szczekać i wyć godzinami. Pies na pewno będzie potrzebował ciągłej obecności domowników przez pierwsze tygodnie po adopcji. Warto wziąć to pod uwagę i adoptować psa w czasie np. urlopu wypoczynkowego.  Psa do nieobecności przyzwyczajamy stopniowo. Najpierw zostawiamy z miską i zabawkami w osobnym pokoju, po kilku dniach wychodzimy na kilka minut z mieszkania. To, ile pies może pozostać w domu sam jest kwestią bardzo indywidualną, ale nie zaleca się, by trwało do dłużej niż 6 godzin. Jeśli Wasz tryb życia sprawia, że przez kilkanaście godzin nie ma nikogo w domu, to zrezygnujcie z pomysłu posiadania psa. Jest wiele innych zwierząt, które nie potrzebują tyle uwagi i swoją nieobecnością nie zrobicie im krzywdy.

Utrzymanie psa w domu wiąże się z wieloma kosztami, z których osoby nigdy psa nie mające mogą nie zdawać sobie sprawy. Przede wszystkim wyżywienie go – pies nie powinien jeść tego co jedzą ludzie. Ważne, by dobrać mu dobrej jakości karmę, z dużą zawartością mięsa i nie zawierającą zbóż. Taka karma nie należy do najtańszych, ale gwarantuje nam, że nasze zwierzę będzie miało dobrze zbilansowaną i bogatą w składniki odżywcze dietę, co zaprocentuje dobrym zdrowiem. Druga sprawa, to koszt obroży, szelek, smyczy, różnego rodzaju zabawek, legowiska i wszystkich tych rzeczy pobocznych potrzebnych psu do codziennego funkcjonowania. Trzecim ważnym wydatkiem jest koszt opieki weterynaryjnej i ewentualnego leczenia. W pewnym momencie życia pies może ulec wypadkowi, bądź zacznie podupaść na zdrowiu. Koszty leczenia wtedy nagle rosną i musimy być świadomi, że mogą wynosić nawet tysiące złotych.

Musimy pamiętać, że psy schroniskowe to często zwierzęta, których poprzedni właściciele często nie dbali o odpowiednie wyszkolenie. Może być tak, ze po adopcji pieska napotkamy w jego zachowaniu takie problemy, z którymi nie poradzimy sobie sami. Kontakt do dobrego behawiorysty lub osoby, która będzie potrafiła nam pomóc przy problemie, to ważna sprawa, o której trzeba pamiętać przed adopcją.

Zdecydowana większość psów to zwierzęta, które uwielbiają długie spacery, poznawanie nowych zapachów i eksplorowanie świata zewnętrznego. Jeśli jesteście rodziną, która kocha długie spacery, uprawia różne sporty i lubi aktywnie spędzać wolny czas, pies będzie dla Was idealnym kompanem. Jeśli natomiast większość czasu wolnego spędzacie w domu, wybierzcie raczej starszego psa niż szczeniaka. Psa należy kąpać, szczotkować, wyczesywać w trakcie linienia, zadbać o jego uszy i uzębienie. Codzienna pielęgnacja psa nie powinna zabierać dużo czasu, ale musi być regularna. Posiadanie psa to również więcej czasu poświęconego na sprzątanie domu – warto podzielić się tym obowiązkiem, tak by nie obciążać tym jednej osoby w rodzinie.

Coraz więcej ludzi, wybierając się na urlop zabiera swojego pupila ze sobą. Jak grzyby po deszczu powstały hotele, gospodarstwa agroturystyczne i pensjonaty, do których można przyjechać ze zwierzęciem i spędzić wakacje razem z nim. Dodatkowo, w wielu większych miastach są już hotele stworzone specjalnie dla psów, gdzie mogą one liczyć na nocleg i opiekę pracowników. Uważamy, ze to dobra tendencja, zwłaszcza jeśli dzięki temu porzuconych w lato zwierzaków jest mniej. Jeśli jednak nie planujemy zabrać zwierzaka ze sobą na wypoczynek, bądź z jakiegoś powodu nie możemy – znajdźmy kogoś, kto zaopiekuje się nim na czas naszej nieobecności. Taka osoba jest na wagę złota w każdej, również nieprzewidzianej sytuacji, w której pies nagle zostaje sam.

Decydując się na psa musimy zdawać sobie sprawę, że żyje on co najmniej kilka lat. Jeśli Wasza sytuacja nie jest stabilna, często się przeprowadzacie, wyjeżdżacie, jeżeli planujecie powiększenie rodziny, albo inne duże zmiany głęboko zastanówcie się czy ten pies za kilka lat nie będzie stanowił przeszkody w realizacji planów na tyle dużej, by go oddać? Może warto wtedy rozważyć adopcję starszego psa i dać mu szansę na lepszą jesień życia, aniżeli szczeniaka?

Jeśli odpowiedź na wszystkie nasze pytania nie sprawiła Wam problemu i cała rodzina z entuzjazmem planuje się włączyć w opiekę nad nowym pupilem to gratulujemy!

Teraz pozostaje pojechać do schroniska i poszukać odpowiedniego dla Was adopciaka. Zanim jednak się na niego zdecydujecie odwiedźcie go kilka razy, najlepiej z przysmakami i  wyprowadźcie na spacer. Pozwólcie psu was poznać i się z Wami oswoić. Porozmawiajcie z pracownikami schroniska i wolontariuszami, którzy do tej pory się nim opiekowali.

Jeśli wszystkie te etapy są już za Wami Gratulujemy! Jesteście gotowi na przyjęcie nowego domownika!